Fotolink 2020 Serie 1
Petra de Groot:
Mijn foto is gemaakt op ile d’ Oleron. Een eiland voor de kust van La Rochelle, Frankrijk. Erg fotogeniek gebied met een groot verschil tussen eb en vloed.
Ik heb deze beginfoto gekozen, omdat het vele mogelijkheden heeft om op door te gaan:
urban, kleuren, landschap, huizen, eb & vloed, water- of gebrek eraan, boot, visserij, herhalingen, brug, palen, hout, elektriciteit.
Willeke:
Ik heb deze foto gekozen omdat er min of meer dezelfde kleuren inzitten, min of meer dezelfde compositie heeft en woonruimtes bevat. Verder één en al contrast….
Gert:
Op de foto van Willeke zie ik containerwoningen, vandaar mijn link naar containerschepen.
Ton:
Transport gaat over zee, over land en door de lucht.
Op zee in containers, over land met vrachtwagens. Daar komt vaak zwaar materieel aan te pas, zoals bij het plaatsen van het brugdek bij de spoorwegovergang in Heiloo op 9 juni 2019. Een mooie klus voor de Fa. Mammoet. Als het werk gedaan is neemt de ene sjouwer de andere op de rug en keert huiswaarts.
Yolanda:
Krijg ik me toch een foto van een hele grote, lelijke, rode mammoet kraan!
Wat moet ik daar toch mee…?
Weet je wat: ik gooi er gewoon een foto van een groot, lelijk, rood beeld tegen aan.
En voor de menselijke maat dan nog een persoon die is neergestreken aan de voet van dit enorme kunstwerk.
Herman:
Het beeld is bij Yolanda het hoofdonderwerp. Mijn fotoarchief bevat geen aap of sumoworstelaar. Wel van een beeld dat iets heel anders representeert, namelijk ‘Muze’. En dat weer anders afgebeeld
Toos:
Koude voeten op een nog koudere steen verdienen een paar warme schoenen vanuit een ontluikende magnolia. Dit om alle kou uit de wereld te halen en de wereld meer kleur te geven.
Jet:
Ik kreeg een foto van Toos met prachtige gekleurde laarsjes zonder eigenaar; ze staan gewoon (achtergelaten?) in een tuin, op een bosje takken. Tja, dan ga ik denken: van wie zijn deze laarsjes, zijn ze hier vergeten, wat is er gebeurd?? Dan zie ik al gauw benen voor me, die deze laarsjes dragen of gedragen hebben…en zo blijdschap hebben uitgedragen. Dus ging ik voor de benen…. Maar ja, alle schoonheid is vergankelijk……en wat dan zo leuk is, vergane schoonheid zoals in mijn foto levert, iemand zoals ik, dan weer ‘n plezierige fotografiemoment op .
Joke:
Vol is Vol maar het kan nog Voller
Willem:
De foto die ik kreeg toonde een meisje in een bus in een ver land. Ze staat bij het (geopende) raam wat in de verdrukking en kijkt naar iets of iemand. Boven haar ogen zijn grote rimpels; is ze boos/verdrietig? Ze heeft wel iets te eten mee gekregen. Maar mocht ze haar koffertje met knuffels niet meenemen?
Petra vH:
Mijn foto is het antwoord op de foto van Willem met de beren, ik heb mijn laten inspireren door de kleuren uit zijn foto.
Rood, wit, blauw, bruin/geel
Het is een foto gemaakt tijdens wandeling rondje IJ/ Schellingwoude
Tonnis:
Ik ga verder met de foto van Petra H. Waarom deze foto?
Kenmerkende stijl van de foto van Petra:
Gebouw -jaren 20 – uitbundige architectuurstijl – rood – bomen – strakke geometrische vormen
Mijn foto:
Museum gebouwd door Dali. Rood met bomen. In de jaren 20 breekt hij door met kenmerkende kunst. Geen strakke lijnen maar de door Dali veel gebruikte eivorm. Zeer kenmerkende eigen stijl.
Thea:
Wat me in de foto van Tonnis meteen opviel waren de kleuren. De vorm van de witte objecten deden me aan eieren denken en zo ben ik aan mijn foto gekomen: felgekleurde paaseitjes met een groen-rood-blauwe achtergrond.
Piet:
Zie zo, de Paas is nog niet geweest, maar gelukkig zijn de eitjes wel bijna op.
Paul:
De foto van Piet geeft veel mogelijkheden om op door te borduren, de handen, de chocola of Pasen. Ik heb gekozen voor kleur. De paasei wikkels zijn kleurrijk en deden mij denken aan deze foto.. Een kleurrijke koepel, waarbij de kleuren nog versterkt worden door de zon die onder gaat.
